gecedeki düşünce

ay, bulutun önüne çekiliyor
bir tutulmanın arifesindeyiz.

dokunuyorum boynunuzla
ensenizin birleştiği çizgiye.
tüy gibi hafif
nefesim kadar derin bu gece.
dokunsam ağlamayacak olan gözlerinizde
bir minik gülümseme görünce
-ki uzundur bakmıyor gözleriniz
kendine bile, kendine bile-
haydin götürünüz beni
diyorum
içten içe.
becerebilir misiniz
hiç
bilmesem de.