Ocak 03, 2016

Bilemediğim

Ben ne yapmaya çalışıyorum? Oysa bilmiyorum.

Sanıyorum beş gündür yatıyor, yemek yiyor, film izliyor, müzik dinliyor, ağlıyor, kahve içiyor, duş alıyor, film izliyor, kendiyle konuşuyor, çay içiyor, müzik dinliyor, şarap içiyor, yatıyor, uyuyamıyor, kalkıyor, sigara içiyor, şarkı söylüyor, sigara içiyor, kardan tiksiniyor ve yatıyorum.

Bir şeyler arıyor gibiyim. Bulunamayan bir şeyler arıyorum; seslerde, tatlarda, görüntülerde, sözcüklerde, bardaklarda, ellerimde ve hatta kafamda bir şeyler arıyorum. Bulamadığım bir şeyler arıyorum.

Aradığım bir his mi? Sanırım. Eğer aradığım kaybettiğim bir kalem yahut saç tokası olsaydı çoktan bulurdum değil mi? İnsan bir his arıyorsa, onu nasıl bulur ki?

Tüketme noktasındayım üstelik, elimde olan diğer hisleri de. En azından henüz elimde olan hisleri -elimde olduğunu var_saydığım hisleri-. Kocaman, bir kendinden nefret, noktasındayım. Çok büyük bir gerçeklik karşımda duruyor çünkü şu gün ve şu saatte. Günlerdir önümdeydi oysa tümü, ama ben şu an idrak ediyorum hepsini. Çok geç, değil mi?

Bu kez olmayacak gibi görünüyor portreme bakınca. önümde bir baş_yapıta dönüşmesi gereken iki hafta varken, bir baş_kayıp olarak tarihe gömeceğim şu tarihleri.



Nereye gidebilirim? Neyi terk edeceğimi bile bilmiyorken nereye gidebilirim? Kendini terk etmenin yolu ölümden geçiyor gibi duruyor. Fakat günlerdir dediğim gibi;

___Vazgeçsem olmuyor, ölsem olmuyor.